Player 1: Tao ba ito?
Player 2: Hinde!
Player 1: Hayop?
Player 2: Hinde! (Hayop ka rin!)
Player 1: Lugar?
Player 2: Hinde!
Player 1: Bagay? Pagkain?
Player 2: Hinde! HINDE!
Player 1: Pangyayari?
Player 2: Hinde!!!
Player 1: Pu^@%81%@ naman e! E ano ito?
Player 2: HINDEEEEEEE!!!!!!
Yan ang usong laro ngayon sa noontime show na Eat! Bulaga; PINOY HENYO. Nakakatuwa siyang panoorin, lalo na kung puro tanga yung mga kasali. Kadalasan sa mga sumasali e, mga mag-syota, mag-asawa, mag-ina, mag-kapatid, mag-katrabaho, mag-amo, o kahit ano pa mang relasyon na pwedeng magkaroon ang dalawang tao, wag lang mag-kaaway dahil baka mag-murahan lang sila dun. Di ko lang talaga alam kung ano ang pamantayan nila sa pagpili ng mga contestants. Siguro, sinasadya talaga nilang pumili ng mga tanga para maging nakakatuwa ang show. Biruin niyo nga naman kung talagang mga "henyo" ang pinalaro nila. Napaka-lakas ng deductive reasoning ng mga genius, di mo lang alam:
Player 1: Tao?
Player 2: Oo.
Player 1: Pinoy?
Player 2: Oo!
Player 1: Sikat?
Player 2: Oo!
Player 1: Richard Gutierrez!
Player 2: OO! KYAAAAAAAHHH!!! (Nabakla bigla yung dalawang contestants)
Nakakatanga nga namang panoorin yung ganung klase ng mga tao na kayang sagutin yung pinapahulaan sa kanila sa loob lamang ng 10-20 seconds. At eto pa ang matindi, lalong di nila pwedeng palaruin ang mga psychics at clairvoyant katulad nila Madam Auring at Nostredamus dahil panigurado, mauubos ang pera nila sa papremyo!
Player 1: Aaaahhhhmmmmm...
Player 2: Oo...
Player 1: Darna?
Player 2: OO!!! MWAHAHAHAHAHAHA! (Biglang tumawa na parang demonyo)
Wala nang kwenta ang show pagka ganon. Di na nag-enjoy ang mga televiewers; mas lalong di sila mag-eenjoy dahil pinakawalan na kagad nila yung 20K ng ganun-ganon lang. Nakakatawa talaga ang mga ganyang game show. Di mo malaman kung pa-talinuhan o pa-bobohan. Kaya di na ako magtataka kung tinatawag tayong bobo ng mga dayuhan.
Ok sa akin ang mga game show. Malalaman mo talaga kung sino ang may utak. At yung perang mapapanalunan mo dun e, worth it naman talaga. Pero kung ang game show e,
- ibibitin ka patiwarik (sa 76th floor ng isang building)
- ikukulong ka sa bahay ni KUYA ng tatlong buwan (kahit abutin ka pa ng putukan sa bagong taon at kahit makita pa ng buong bayan kung gano kaitim ang singit mo)
- i-isolate ka sa isang isla kasama ang ibang contestants na gahaman sa pera (kelan pa nagkaroon ng video camera at laging bagong-paligong host sa isang "ISLA")
- pakakainin ka ng "ari" ng octopus (at iba't-ibang bagay pa na di naman dapat ipasok sa bituka ng isang tao)
- o di kaya ay pasakayin ka sa lumiliyab na kotse at dapat makawala ka sa loob ng 10 seconds (minsan, naka-kadena pa ang contestant sa loob ng kotse, gagawin ka nilang Ghost Rider)
E talagang mapapaisip ka. Sino ba talaga ang nakikinabang kanino? Ang contestant ba na mananalo kapalit ng mga ka-&@&^hang pinag-gagagawa niya sa contest na yun? Ang mga manonood ba sa telebisyon na walang ginawa kundi laitin ang contestants na akala mo, kaya nilang gawing lahat ng napapanood nila? O ang mga TV stations na nagpapalabas ng mga ganung palabas?
Parang ganito lang kasi ang premise ng mga "reality" shows ngayon (Talagang reality, kahit hindi kapani-paniwala ang mga pinapagawa sa mga contestants):
"Gusto mo ng PERA?? Sige, DILAAN MO MUNA ANG SAPATOS KO!"
Di ko alam kung tatanggapin ninyo ang ganitong argumento o hindi, pero bahala na kayo makipag-plastikan sa mga kunsensya ninyo, at blog ko naman ito, kaya walang basagan ng trip. Di ko rin talaga alam kung pagtulong ba talaga ito sa mga nangangailangan ng tulong-pinansyal o bagong paraan lang para makakuha ng bagong artista.
Speaking of bagong artista, napansin niyo ba na yung mga dating contestants sa mga reality show ngayon e nagiging artista na (di kasali ang mga artista-search tulad ng StarStucked at Star Circular Quest dahil sobrang obvious naman)? Ayos nga e, di mo na kelangang pumasok sa nga acting/dancing/singing workshop dahil yun palang sinalihan mong show e siya na mismo yung "workshop" mo. So, imbes na magpakita ng iyong "tunay na sarili" e nahahaluan na pala siya ng acting, dahil matalo ka man sa laro e pwede ka pa rin nilang kuhanin bilang artista.
Alam kong ge-gyerahin ako ng ilang makakabasa nito dahil adik na adik sila sa mga pinapanood nila, pero di niyo alam, minsan ko na ring pinangarap na mapasali sa show na Pinoy Big Buddah (sensya na mga ka-nguso, mas ok naman sa bahay ni BRO, may aircon pa!). Gusto ko kasing makilala ng ibang tao. KSP kasi ako e. Dati iniimagine ko; pano kaya pag sumapak ako ng isang housemate dun on live television? Wala pang nakakagawa nun dahil di naman talaga sila nagpapakatotoo dun at sa halip, bilang na bilang ang mga kilos nila dun. At tsaka nakakatuwa ring isipin pag kausap ko na si Kuya, pakiramdam mo kausap mo na rin si "BRO". Kung saan-saan nanggagaling yung boses niya, para kang nasa purgatoryo.
Ok na sana e, kaya lang ayoko na ring sumali sa mga audition dahil panigurado, ang kukuhanin nilang mga contestants e yung may mala-artista ang dating. Yung mga gwapo at batu-bato ang katawan (pati utak, batu-bato rin). Kung kukuha man sila ng di kagwapuhan, kukuhanin nila yung mukang palaboy para gawing payaso sa loob ng bahay. Haay susme...di naman ako mukang ganun...may itsura naman ako, kaya lang wala na yatang ibang papatos sa akin kundi ang girlfriend ko (sama niyo na rin yung mga estudyante kong babae, mwahahaha! Kapal talaga ng muka ko!)
Ayoko nang pahabain to, nayayamot lang ako. Ang dahilan lang naman diyan, e dahil di ako nakakasali sa mga show na yan kaya tinitira ko sila dito sa Blog ko.
...
YAN ANG INIISIP MO DI BA?
Hehehe. Andaling bumasa ng utak ng tao, kahit di ko pa sila nakikita. At alam ko rin na sa kaibuturan ng puso mo, gusto mo ring sumali sa mga reality shows na yan.
Eto lang ang maiiwan kong linya bago magtapos ang entry na ito. Sana lang, balang araw, wag sanang magkaroon ng reality game show na magbibitaw ng ganitong tag line:
"Ready, Get Set...Mamatay kayong lahat!"
No comments:
Post a Comment