Madaliang Agam-agam

Ang "criticism", kapag mas naunang sinabi sa ibang tao kesa sa iyo, ang tawag doon ay "CRITI-TSISMIS"
_______________________________________________________

Sunday, May 23, 2010

Jejemon VS l33t: Battle of the BrAiNLeZZZ

* Ang post na ito ay talagang nakatakdang i-publish noong nakaraang buwan pa, pero sa di malamang dahilan e bigla akong naumay at itinigil ito.

Oo na, sige na. Nakikiuso na ako. Panalo ka na, talo na ako. Haaaaizzzzzsssst! kAhYamowt nman powh!

Jejemon. Aaah, ang mga maalamat na nilalang na naglipana sa Facebook at TextChat channels sa cable TV ngayon. Nitong kailan lang e narating na nila ang rurok ng tagumpay nang maipalabas ang kuwento nila sa telebisyon. Pero ano at sino nga ba ang mga Jejemon? Kung hindi mo napanood ang balita sa TV nitong huli, e mapalad ka at mag-uubos pa ako ng panahon para maipaliwanag sa iyo kung saang kili-kili ba nagmula ang mga "Jejemon"

Ang mga Jejemon...paano ko ba ipapaliwanag sa sarili kong salita? Uhurm... E ang mga taong galit sa keypad ng cellphone at keyboard ng isang kompyuter. Bakit kamo? dAhiL gn2 cla mg-zzalitah. aNg galeeengz NiLah nohw?

Sorry...di ko makuha ang tamang paraan ng Jejetyping...


Posibleng mangyari? Oo.

Buweno, bukod sa pasadyang pagmamali sa kanilang sPFElling, e parang galit din sila sa "shift" key ng kanilang keyboard. Sanhi yata ito ng sobrang excitement at imagination kaya mistulang epileptic ang mga daliri nila at napipindot nila ang shift key nang di namamalayan, pArAnG gAnIto. Walang eksaktong petsa kung kelan ipinanganak ang kauna-unahang Jejemon. Bigla na lang silang sumulpot. Simple lang naman ang adhikain ng mga Jejemon: gusto lang nilang magpa-cool at gusto rin nilang baguhin ang meaning ng acronym na SMS (na ang ibig sabihin ay Short-Messaging Service). At wala tayong magagawa dun.

Naglipana na ang mga Jejemons sa mga social networking sites ngayon tulad ng Friendster (may Friendster pa ba?) at Facebook, pati na rin sa mga MMORPG tulad ng DotA at Ragnarok. Nagbuo na rin ng isang brigada ng kalokohan para sugpuin ang mga Jejemons... mga taong kilala sa tawag na "Jejebusters" -- mga ipokritong nag-aakala na matatalo nila ang kamangmangan gamit din ang sarili nilang kamangmangan. AnLupFeyt.

Nauso na rin ang sumbrerong tinatawag na "Jeje Cap" -- eto yung mataas at makulay na cap na isinisuot ng mga Jejemon sa kanilang ulo na tipong naka-patong lang sa kanilang mga bumbunan. Meron ding "Jeje Shades", na sa kasamaang palad e di ko pa rin alam kung anong itsura dahil itong salamin sa mata na sinusuot ko e tinatawag ko lang na "salamin" at hindi SerPolShades. Kayamot. Hindi malayo na bukas e may clothing brand na ang mga Jejemon. Magkakaroon na din ng JejePants, JejeSocks at JejeShoes, JejeBriefs, JejePanties, JejeBra at kung anu-ano pang clothing apparel na makikita mong sinusuot ng isang Jejemon.


Jejemon
Salamat sa verydemotivational.com para sa larawang ito...Azzzteeeggg... At kung sino ka man na nasa picture na ito, sila ang sampahan mo ng kaso sa pagnanakaw ng pogi mong mukha.

Pero bago nating tuluyang lunurin ang sarili natin sa mga salitang-Jejemon, e malipat muna tayo sa kanilang mga malalayong kamag-anak: ang mga l33t. At para sa iyong kaalaman, magka-copy-paste ako ng isang Wiki article na mas madaling makakapag-paliwanag kung ano at sino ba ang mga l33t. Pasensya na, tamad e...

Leet, also known as eleet or leetspeak, is an alternative alphabet for the English language that is used primarily on the Internet. It uses various combinations of ASCII characters to replace Latinate letters. For example, leet spellings of the word leet include 1337 and l33t; eleet may be spelled 31337 or 3l33t.

The term leet is also used as an adjective to describe formidable prowess or accomplishment, especially in the fields of online gaming and in its original usage, computer hacking.


Malinaw na malinaw. Sila ang sosyal na version ng mga Jejemon. ELITE. Mga mayayaman at matatalinong nilalang, na kadalasan e mga computer geek, at pinapakita ang KATALINUHAN nila sa mundo ng Internet. Kilala sila sa pag-gamit ng numbers para palitan ang mga vowel letters ng mga salitang tina-type nila. At kung akala mo e diyan na nagtatapos ang pagiging isang l33t, e nagkakamali ka sa akala mo. Hindi lang basta numbers ang kadalasang makikita sa mga salitang-l33t, kundi pati na rin ang exaggerated na paglalagay ng 'x', 'z', "-zorz" at "-age" sa dulo ng mga salita. Para mas malinawan ka, mag-lilista ako ng mga salitang ginagamit ng mga l33t:
  • h4xx0rz
  • suXX0rZ
  • pwnage
  • pr0n
  • n00b
  • ICanHazCheezburger
  • i liek mudkipz
  • tis is teh bomb
  • iz cold out? i wearz my turtle neck
Wala kang maintindihan ano? Napakarami pa niyan. Pero dahil sa angking kasikatan ng mga Jejemon ngayon e nasapawan na nila ang kanilang mga ninuno. Oo, "NINUNO". Dahil mas naunang lumitaw sa Internet ang mga leet kesa sa mga Jejemon.


Leet
Ganito i-portray ang isang l33t sa mga animé at video games...
May kamukha ito sa PKMN-ph, di ko lang matandaan...

Pero saan nga ba pupunta ang post na ito at ano ba talaga ang gusto kong mangyari? Sa totoo lang, di ko rin alam. Wala lang. Ang alam ko lang e gusto kong himay-himayin ang dalawang bagong "human race" na naidagdag sa ating kasaysayan at ipaalam sa mga inosenteng tao (na matagal nang di nakakapanood ng TV at napag-iwanan na ng balita) kung ano at sino ba ang mga l33t at Jejemon.

l33t at Jejemon.

Mga taong namumuhay sa mundo na pinapatakbo ng kuryente at computer signals. Mga taong masayang nakikipag-usap sa mga taong hindi nila kilala gamit ang lenggwaheng kanilang naimbento. At kung isang "human race" nga na maituturing ang Jejemon at Leet, ay hindi na ako mahihiyang sabihin na ako ay isang RACIST.

Pero hindi ako isang "Jejebuster". Dahil sa paningin ko e mas malala pa sila sa mga Jejemon. Natatandaan niyo pa ba ang kasabihang "Mangmang lang ang papatol sa isang mangmang"? Maaaring parehas nga kami ng adhikain ng mga Jejebusters, pero hindi ako hilo para makipag-argumento sa mga Jejemon on LIVE television. Isa lang itong uri ng kayabangan. Mas mabangong uri ng kamangmangan. Tawagin niyo na akong ipokrito, pero wala akong papanigan sa inyo.

Pero seryoso. Sinong nilalang ba ang haharap sa atin at ipapamukha sa sanlibutan na WALANG-MASAMA-SA-PAGIGING-JEJEMON/LEET? Buksan mo ang iyong mga mata. Ganyan ba ang itinuro sa atin ng mga magulang natin nung tayo e mga munting paslit pa lamang? Kelan pa napasama sa lumang dilaw na libro ng Abakada ang "E0w p0h"? At kelan pa, KAILAN PA, naghalo ang Math at English sa iisang subject para magsalita ka ng "h3LL0"?

Buksan mo ang iyong isip. Alam kong sa loob ng iyong puso at isipan na mayroong nagsasabi na - mali ang ginagawa mo. Hindi mo lang pinagmumukhang tanga ang sarili mo, kundi gusto mo pang ipalaganap ito sa iba. At dahil nasimulan mo na ang pagiging Jejemon, e wala ka nang ibang choice kundi panindigan yan. Ayaw niyong pakialamanan kayo ng mga tao. At kahit ano pang mangyari, ipaglalaban niyo pa rin ang pagiging Jejemon.

Ipaglalaban pa rin ang MALI.

Imbes na pag-aralan ang lenggwahe ng Jejemon, bakit hindi muna natin subukang magpaka-bihasa sa English? O kahit ano pa mang lenggwahe, kasama na ang Tagalog. Dahil mas marami pang salita doon na kailangang malaman kesa sa mga salitang dinudugtungan ng sangkatutak na 'z' sa dulo.

Bago magtapos ang entry na ito, hayaan niyo akong mag-quote ng isang passage mula sa Bibliya. Hindi ko ito kadalasang ginagawa, at hindi rin ako miyembro ng kahit anong Christian fellowship, pero para sa ating lahat ito:

1 Mga Taga-Corinto 1:27
Subalit pinili ng Diyos ang kamangmangan ng sanlibutan upang ipahiya ang marurunong. Pinili niya ang mga mahihina ng sanlibutan upang ipahiya ang mga malalakas.

Pilipino. Isa ka ba sa mga mangmang na tinutukoy diyan? Isa ka bang hadlang?

Isang hadlang tungo sa karunungan?

Sana...sana lang. Walang magkakamaling magbago ng pseudonym ko at gawing "x3Rp0hL"...



Sources:

Wednesday, May 19, 2010

Ang Pagbabalik

Di ko pa rin alam kung paano sisimulan ang entry na ito. Nitong mga nagdaang araw kasi e wala nang naging bukambibig ang mga tao kundi ang eleksyon at kung paano natupad ang sikretong plano na NoyBi; ang walang katapusang bangayan ng mga Jejemon at mga JejeBusters (na kung titignan mo lang nang maigi e para lang revival ng Battle of the Brainless); at ang pag-puna sa Hologram na pinagyayabang ni Mike Enriquez, at kung paano nito masosolusyonan ang bulok na paraan ng paghahayag ng balita, at ang kanyang makating lalamunan. *ubo*, *ubo* Eksyusmipo! Nakakasuka na ang exposure sa mainstream media. Kaya imbes na makisali sa tsismisan at mag-sulat ng article tungkol sa mga yan, e magbibigay na lang ako ng update tungkol sa sarili ko. Baka sakaling umunlad pa ang Pilipinas habang binabasa mo ito.

Puro hinaing ang tema ng mga nakaraang blog entry ko. Mga hinaing tungkol sa kawalan ng trabaho, at paglaki ng bilbil sanhi ng kawalan ng magawa sa bahay. Masaya kong ibinabahagi sa inyo, na sa wakas, MAY TRABAHO NA RIN AKO! Yeba! At dahil magkakaroon na rin ng trabaho ang aking nakababatang kapatid na nagtapos sa UP Los Baños nitong Abril, e nangangahulugan lang na may makakatulong na ako sa pagbabayad ng kuryente! Pwede na kaming magbukas ng aircon buong araw at gawing freezer ang buong bahay, at mag-computer magdamag hanggang sa pumutok na ang mga ugat sa mata namin. Ayos talaga. Ika nga nila, Huli man at magaling, huli pa rin! Ehek!

Pero ang pinakamahalagang nangyari sa buhay ko ngayon, e ang muling pagbubukas ng pinto ng isang institusyon na minsan na akong sinipa palabas ng kanilang tahanan matapos ko silang sagasaan at duraan sa mukha. Sinong mag-aakala na mauulit ang kuwento ng Prodigal Son sa katauhan ko (although hindi Diyos ang kasali sa kwento ko) ? Na pagkatapos kong layasan ang mga taong tumulong sa akin para maging ako, e tatanggapin din ako pagkatapos ng isang taon kong pagkawala?

STI Santa Rosa ang tinutukoy kong institusyon. Hindi ko masabi nang 100% kung good to go na ba ako sa susunod na semester, dahil ayon sa mga narinig ko e meron pa rin akong mga dapat linawin. Una sa lahat, buong puso akong nagpapasalamat sa pamunuan ng STI Santa Rosa at sa panibagong pagkakataon na ipinagkaloob nila sa akin. Minsan ko na ring naikwento sa nobya ko kung gaano ako kasaya nang matanggap ko ang isang text message mula sa STI na iniimbitahan akong muli para sa isang job interview. Ang sabi niya sa akin e wala na yatang mas makakahigit pa sa comeback na gagawin ko ngayon dahil nga sa kilala niya ako bilang isang ma-pride na tao. Isang tao na kahit sampalin mo ng attache case na naglalaman ng sampung milyon, e hindi pa rin titiklop. At ang paglunok ko sa sarili kong pride ay isang maliwanag na senyales lang tungo sa aking pag-lago bilang isang tao.

Tulad nga nga ng motto ng isang animé character, "Hindi ko binabawi ang mga sinabi ko. Iyan ang paraan ko ng pagiging isang ninja", hindi ko rin naging ugali na bawiin ang mga salita kong naka-sakit dahil yun na lang ang paraan ko ng pagrespeto ko sa sarili ko at nagsisilbing patunay ng pagkalalake ko. Pero nakagawa ako ng isang "milestone" sa buhay ko at nakagawa ako ng isang milagro...

BINAWI KO NA ANG MGA SINABI KO.

Mahirap lumunok ng pride. Hindi ko ito sinasabi dahil meron lang nag-utos sa akin, o gusto ko lang pagandahin ang sitwasyon ko sa STI o ano. Ginagawa ko ito nang sa ganon e makapag-simula akong muli bilang isang propesyunal at patunayan sa kanila na hindi sila nagkamali sa pangalawang pagkakataon na ibinigay nila sa akin.

Sa huli, may pride pa rin pala ako. Hehe.

Sa pagpasok kong muli sa STI, alam kong muli akong masusubukan...isang initiation na naman kumbaga sa isang fraternity. Pero nakahanda na ako. At kahit masakit man sa loob ko na muli akong dadanas ng isang malubak na pag-akyat patungo sa batong pinagkahulugan ko noong isang taon, e tatanggapin ko pa rin ang hamon. Hindi man ako kasing-talino ng ibang teacher, o kasing-galing magsalita tulad ng iba, patutunayan ko pa rin ang sarili ko bilang isang guro na magtataguyod sa kabataan natin ngayon.

My only strength and weakness during my stay with STI was my age -- because I was very young way back then. And being young is like using a double-edged sword. On one side, I can get along with the students very well and jive with them, but on the other side, I tend to commit more mistakes and then fail. But I don't want to live with that mentality anymore. And as I grow older next month, I do hope that I could fix that sword and finally be respected by my colleagues and superiors. I am a competitive person, and I'm going to live with that until the day I die.

Muli, salamat po sa pagkakataon. Wala po sa diksyunaryo ko ang salitang "pangako" pero gagawin ko ang makakaya ko para malampasan ang dating SerPol.

Hanggang sa muli.