Pambihira talaga ang buhay, nakakayamot...pero gusto ko pa ring mabuhay, hehe.
Andami kong gustong isulat pagkatapos nung huling entry ko about President Cory's death, pero biglang nawala lahat. Anyway, ano pa ba ang nasa plano kong isulat? Hmm.
1.) My Favorite Animés
Eto ang pinaka-unang naiisip ko. Ewan ko ba, pero para akong bata uli na naloko sa animé. Pero wag kayong mag-alala, di ako kasama sa kulto na sumasamba kay Naruto. Ang mga trip kong animé e yung mga tipong di masyadong kilala ng Pinoy. Nauumay na kasi ako sa mga bukambibig ng mga tao na Naruto, Naruto, Naruto, Naruto! Kapag kasi ganito, malaki ang tsansa na masyadong "overrated" ang isang animé at di siya ganun kaganda base sa mga narinig mong feedback. Kaya gusto kong dumiskubre ng animé na susundan ko nang walang rekomendasyon galing sa mga mahilig makiuso.
2.) Top 5 Detective Games for the Nintendo DS
Ah eto pa isa, nahihilig din ako sa mga ganitong klase ng laro (at animé na rin, pero di ako nanonood ng CSI at mga kaparehas na palabas dahil di ako makaintindi ng english. C'mon, cut me some slack, dude...). Isang araw kasi, biglang may sumabog na liwanag sa loob ng utak ko at nasagot ko ang katotohanan sa likod ng kwento ng isang "online friend", na diumano'y nagpakamatay na raw. Nakakatuwa lang, dahil bukod sa nalaman kong buhay pa siya, e nadiskubre ko ring nakakasulasok ang TUNAY niyang muka at kasinungalingan lang lahat ang mga PICTURES na pinapakita niya sa web.
3.) Unconventional
Dito ko tatalakayin ang aking pagiging "unconventional" na tao. Bakit di ako nanonood ng Naruto, Boys over Flowers, at Rosalinda. Bakit di ako naglalaro ng DotA (na kinabubuwisitan ko dahil bukambibig na ng mga HENYO kong estudyante). Bakit isang beses pa lang akong nakapunta sa Trinoma. Bakit nung 22 years old na ako nagkaroon ng camera phone. At higit sa lahat, bakit ako galit sa mga konyo at mga elitista.
Andami kong gustong isulat pagkatapos nung huling entry ko about President Cory's death, pero biglang nawala lahat. Anyway, ano pa ba ang nasa plano kong isulat? Hmm.
1.) My Favorite Animés
Eto ang pinaka-unang naiisip ko. Ewan ko ba, pero para akong bata uli na naloko sa animé. Pero wag kayong mag-alala, di ako kasama sa kulto na sumasamba kay Naruto. Ang mga trip kong animé e yung mga tipong di masyadong kilala ng Pinoy. Nauumay na kasi ako sa mga bukambibig ng mga tao na Naruto, Naruto, Naruto, Naruto! Kapag kasi ganito, malaki ang tsansa na masyadong "overrated" ang isang animé at di siya ganun kaganda base sa mga narinig mong feedback. Kaya gusto kong dumiskubre ng animé na susundan ko nang walang rekomendasyon galing sa mga mahilig makiuso.
2.) Top 5 Detective Games for the Nintendo DS
Ah eto pa isa, nahihilig din ako sa mga ganitong klase ng laro (at animé na rin, pero di ako nanonood ng CSI at mga kaparehas na palabas dahil di ako makaintindi ng english. C'mon, cut me some slack, dude...). Isang araw kasi, biglang may sumabog na liwanag sa loob ng utak ko at nasagot ko ang katotohanan sa likod ng kwento ng isang "online friend", na diumano'y nagpakamatay na raw. Nakakatuwa lang, dahil bukod sa nalaman kong buhay pa siya, e nadiskubre ko ring nakakasulasok ang TUNAY niyang muka at kasinungalingan lang lahat ang mga PICTURES na pinapakita niya sa web.
3.) Unconventional
Dito ko tatalakayin ang aking pagiging "unconventional" na tao. Bakit di ako nanonood ng Naruto, Boys over Flowers, at Rosalinda. Bakit di ako naglalaro ng DotA (na kinabubuwisitan ko dahil bukambibig na ng mga HENYO kong estudyante). Bakit isang beses pa lang akong nakapunta sa Trinoma. Bakit nung 22 years old na ako nagkaroon ng camera phone. At higit sa lahat, bakit ako galit sa mga konyo at mga elitista.
'Nga pala, gusto ko ring mag-share ng mga photos. Eto yung unang beses akong nagpunta ng Trinoma kasama ang girlfriend ko para mag-date (sobrang cheesy talaga!). Itong kakaibang date na ito ay naganap noong August 8, 2009 (sensya na kung masyadong tagalog, alam kong umuusok na ang mata mo, hehehe)
Ah, hehe, nagkaroon ng bagsak-presyo sa Power Books Megamall branch nung araw na yun kaya sinamantala ko na ang pagkakataong makabili ng Detective Novels. Dati kasi, pahiram-hiram lang ako. Pero eto, nakabili na ako ng dalawa sa halagang P200.00 lang. Binabasa ko na ngayon yung Nightcrawlers ni Bill Pronzini, at so far, nasasakyan ko pa.NOTE: Di ako nakakabasa ng english ha?
Eto po ang aking pinakamamahal na prinsesita. Sa totoo lang, kaya kami nag-date e para punan yung pagkukulang na nagawa namin sanhi ng "long distance relationship". Kaya ayun, enjoy naman, kahit parang napudpod yung paa ko sa kakalakad magmula Guadalupe, papuntang Trinoma, tapos Megamall...aray ko po...
Hehehe...kaya ako galit sa mga sosyal e. Napagastos ako dito ng P200.oo mahigit para sa lunch namin. Buti na lang at sinagot ng prinsesita ko yung mga meryenda namin pagkatapos. :DCiao, hanggang sa susunod!
No comments:
Post a Comment